Deel III De Verkeerde Wereld pas beschikbaar rond 2021

Dus nog even geduld.

Maar u kunt wel alvast het eerste hoofdstuk lezen.

Als haar moeder in 1846 overlijdt, werd Mienette, door vererving, een rijke welvarende en ongebonden weduwe en wierp zij zich op haar jeugdideaal het onderwijs aan meisjes te verbeteren en richtte zij, in haar woning aan de Verwersdijk in 1846, een Leer- en Werkschool op voor meisjes tussen de 12 en 15 jaar.

In 1857 startte zij een zeven jaar durende rondreis door Amerika en Canada, die in 1863, voor- dat zij de terugreis naar Nederland aanvaarde, beëindigd werd op Cuba. Tijdens dit verblijf in Amerika maakte zij kennis met de Amerikaanse voorvechters voor de vrouwenbeweging, de Sufragettes, en kwam zij in contact met o.a. Lucretia Mott. In New York raakte ze enthousiast voor de beroepsopleidingen voor de vrouw van het Cooper Institute. In gerenommeerde tijdschriften zoals The Economist en het Tijdschrift voor Staatshuishoudkunde, publiceerde zij verschillende artikelen. Haar reizen waren een bron van inspiratie voor haar en leidde tot activiteiten, in de vorm van lezingen, om het beroepsonderwijs voor meisjes en de werkgelegenheid voor vrouwen te promoten.

Tijdens haar leven vielen haar al blijken van waardering ten deel, zij werd o.a. erelid van de Maatschappij voor de Bevordering van het Tuinbouwonderwijs in Zeeland (1864), erelid van de Rotterdams Maatschappij voor Kunsten en Wetenschappen (1868) en erelid van het Nederlands Onderwijzers Genootschap (1873). Heden ten dage wordt eens in de twee jaar de Mienette Storm-v.d. Chijs prijs uitgereikt aan de meest belovende vrouwelijke student van de Tuinbouw Hogeschool te Wageningen.

Haar contacten met de opkomende vrouwenbeweging in Nederland, o.a. Arbeid Adelt, waren niet altijd even vriendelijk. Principieel verschilde zij van mening over de rechten van de vrouw met o.a. Betsy Perk, Mina Kruseman, Elise van Calcar en Aletta Jacobs. In een openbare discussie tussen de ‘kemphennen voor de vrouwenemancipatie‘ (Delftse Courant 1864) verwoordde Mienette Storm –v.d. Chijs haar kritiek op de, in haar ogen, te traditionele opvattingen in de toenmalige vrouwenbewe-ging en trok zij haar financiële steun voor de beweging in. Nadat Mienette zich met haar reis- en levensgezellin, Maria v.d. Bosch, in haar villa ‘Germania’ aan de Van der Stolkweg te Scheveningen in 1884, had gevestigd om haar laatste project voor armlastige kunstenaars te realiseren, brak er een periode van teleurstelling voor haar aan. Binnen een paar jaar overleed Maria v.d. Bosch en na een inbraak, waarbij een groot deel van haar kunstverza-meling werd gestolen, verhuisde ze, gedesillusioneerd, weer naar Delft en trok zij in bij haar neef Jacobus v.d. Chijs. Een aantal jaren later sloeg echter het noodlot toe en werd zij in het krankzinnige gesticht Sint Joris Gasthuis te Delft opgenomen waar Mienette Storm – v.d. Chijs op 1 januari 1895 overleed.

Een lezing bij de opening van de Leer en Werkschool te Delft

....frank, beautiful and kind
As the free heaven, wich rains fresh light and dew
On the wide earth....
From costums evil taint exempt and pure;
Speaking the wisdom once they could not think,
Looking emotions once they feared to feel,
And changed to all wich once they dared not be
Yet being now, made earth like heaven....

............Dit visioen van de vrouw in de toekomst, verwoord door Shelley, in zulke schone zinnen geschetst, zweefde mij voor de geest toen ik mij voornam haar beeld in enige vaste trekken weer te geven. Dit tijdperk, vervuld met twistvragen en botsingen van allerlei soort, zal niet eerder eindigen dan wanneer de vrouw, in en buiten het huwelijk, voor de wet gelijkstelling met de man zal hebben verkregen. Wanneer een dergelijke hervorming in de samenleving zal hebben plaatsgevonden en dat hierdoor aan de hatelijke mededinging tussen beide seksen op een voor beide partijen bevredigende wijze, een eind wordt gemaakt en derhalve de arbeid, zowel in het bedrijf tot eigen onderhoud als de arbeid in de huishouding, minder zwaar op de vrouw zal drukken dan op heden het geval is. Het is best mogelijk dat pas tegen het eind van de volgende, de twintigste, eeuw, het vrouwentype van onze dagen tot het onhoudbare zal zijn gestegen en een nieuw type vrouw uit die ontwikkeling zal ontstaan. Mijn ideaal van de toekomstige vrouw - en als men zich in een droombeeld verdiept mag men zeer ver verdwalen in het rijk der fantasie - dat zij zal worden een wezen van grote tegenstrijdigheid die tot een harmonisch akkoord zal worden verenigd. Zij zal zich doen kennen als zeer veelzijdig maar tevens als een gesloten geheel; als een rijke schat van volmaakte eenvoud; als een zeer beschaafd, flink ontwikkeld wezen en toch oorspronkelijk; als een sterk sprekende, echt menselijke persoonlijkheid in een volkomen openbaring van het innig vrouwelijke.

De vrouw der toekomst zal niet alleen veel hebben geleerd, zij zal ook zeer veel hebben vergeten, vooral de hedendaagse feministische en antifeministische waasheden. Zij zal met alles waarover zij beschikt trachten het geheel van de liefde te vinden en te verhogen. Reeds lang leefde de vrouw der toekomst in de droombeelden van de man. Zij wordt geschapen naar het beeld dat hij van haar heeft gemaakt. Maar het vrouwelijke ideaal van de moderne man is geenszins de vermannelijkte vrouw maar de veelzijdig ontwikkelde openbaring van; ‘Das ewig Weibliche’ Zij heeft ons vanaf het toneel toegesproken als Eleanora Duse en als een edelsteen is haar wezen gekristalliseerd door het woord van de dichter Shelley.”...............

Mienette Storm-v.d. Chijs 1846