De Verkeerde Wereld

boek 1, 2011

Mienette Storm-v.d. Chijs ( geb. te Delft 26-8-1814 ) wordt vooral gezien als wereldreizigster, publiciste en maatschappelijk hervormster. Als jongste kind en enige dochter van Jacobus v.d. Chijs en Suzanna Bagelaar kende zij een onbezorgde jeugd en vergezelde zij al op jonge leeftijd haar vader op zijn zakenreizen naar Parijs, Brussel en Londen.

Haar ouders behoorden tot de Delftse elite waarbij haar vader de functie van directeur van het Delfts Boterhuis bekleedde. Haar moeder was de dochter van notaris Otto Bagelaar die in Stratum, bij Eindhoven, als schepenen van de stad zitting had in het stadsbestuur.

Mienettes geboortehuis ‘Die Wereld’ aan de Breestraat in het centrum van de stad Delft, was vaak het middelpunt van bijeenkomsten van personen uit het culturele en politieke leven van de stad. Als negentienjarige jonge vrouw ondernam Mienette zelfstandig, onder toezicht van een chaperonne, een reis naar Zuid Afrika om haar broer Jan Theodoor te bezoeken. (1833)

Proloog

Hier leefde en werkte
1814 – 1895
Anna Maria Margaretha Storm- van der Chijs
Wereldreizigster
Voorloopster van het feminisme

Deze gedenkplaat was een postuum eerbetoon aan een vrouw die zich inzette voor verbetering van de levensomstandigheden van de 19e eeuwse vrouw. Haar werken en prestaties werden in 1952 geëerd door de Delftse afdeling van Soroptistenvereniging.

In gedachten verzonken bleef ik geruime tijd naar deze plaquette staren terwijl de omgeving voor mij vervaagde.

Een zwoele zachte windvlaag streek door mijn haren, ik hoorde een handkar ratelend voorbij gaan, de brug af terwijl zijn bestuurder de grootste moeite had het gevaarte met lading op de steile brughelling in bedwang te houden. Links van mij hoorde ik het gelach en geruzie van kinderen, die een knikkerspel speelden. Het rinkelende geluid van een hoepel passeerde mij. Als in een trance beland bewoog ik mij naar de voordeur van het oude huis waar de postuum geëerde vrouw had geleefd. De glanzend gelakte deur trok mij als een magneet aan. De deur stond op een kier. Ik duwde voorzichtig de deur verder open en zag een vlekkeloos schoongeboende gang betegeld met kleine tegeltjes. De gangmuren waren strak wit gestuukt en onderaan afgezet met 3 rijen tegeltjes, die doorliepen tot het eind van de lange gang. Aan de linkerzijde van de gang stond een halfrond tafeltje in de Louis XIV stijl, direct daarnaast was een eikenhouten kapstok met wandkleed aangebracht. Rechts daarvan stond een rood koperen paraplubak, waarin een tweetal paraplu’s stonden te wachten op, voor hen, betere tijden. De gang liep ver door, aan de rechterzijde bevonden zich een drietal deuren op ongelijke afstanden van elkaar. In de ruimte tussen de eerste en de tweede deur bevond zich een trapopening. De laatste deur stond open. Een felle bundel licht tekende het eind van de gang scherp af tegen de donkere eikenhouten deuren. Onweerstaanbaar aangetrokken door het mysterieuze licht duwde ik de zware deur verder open en stapte ik over de marmeren drempel en liep ik de gang verder in……